اندازه گیری ابعاد مختلف رنگ پس از استفاده از shade modifier به همراه سیمان های رزینی در زیر porcelain laminate برای پوشاندن تغییر رنگهای دندانی (بررسی لابراتواری)

زمینه و هدف: هرچند ارائه سیستم های بدون فلز و باندینگ رزینی دندانپزشک را قادر ساخته تا با حداقل تراش و استفاده از یک لامینیت پرسلنی, خواسته بیماران خود را تأمین کند, اما امکان دیده شدن زمینه تغییر رنگ یافته دندان از ورای ترمیم هنوز به عنوان مشکلی باقی مانده است. به نظر می رسد یکی از راههای رفع این مشکل کاربرد مواد shade modifier برای خنثی کردن تغییر رنگ زمینه دندان در زیر ترمیم های لامینیت پرسلنی باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین توانایی مواد shade modifier افزوده شده به سیمان های رزینی در زیر لامینیت های پرسلنی برای پوشاندن تغییر رنگهای دندانی انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، 60 عدد دیسک پرسلنی با ضخامت های 7/0 و 2 میلیمتر (30 عدد از هر ضخامت) و قطر 20 میلیمتر از پودر پرسلن سرامکو ساخته شد. 40 دیسک در رنگ a2 و 20 عدد از مخلوط پودر پرسلن a2 و رنگ تهیه گردیدند. از دیسک های با ضخامت 7/0 میلیمتر به عنوان لامینیت و از دیسک های با ضخامت 2 میلیمتر به عنوان زمینه عاجی استفاده شد؛ سپس هر دیسک لامینیت بر روی دیسک های 2 میلیمتری با شرایط زیر سیمان شدند: 1- گروه اول (شاهد): 10 عدد دیسک لامینیت + سیمان رزینی + 10 عدد دیسک 2 میلیمتری با رنگ a2 2- گروه دوم (کنترل): 10 عدد دیسک لامینیت + سیمان رزینی + 10 عدد دیسک 2 میلیمتری رنگی. 3- گروه سوم (مداخله ): 10 عدد دیسک لامینیت + سیمان رزینی + shade modifier + 10 عدد دیسک 2 میلیمتری رنگی سپس رنگ 30 نمونه حاصل با دستگاه اسپکتروفتومتر در دو حالت با محاسبه انعکاس آینه ای و بدون محاسبه انعکاس آینه ای و هر حالت با دو پس زمینه سیاه و سفید b) و (w اندازه گیری و ثبت شد؛ سپس اختلاف رنگ (e) موجود بین هر یک از نمونه های گروه مورد و کنترل با نمونه های هم شماره از گروه شاهد محاسبه گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری paired sample t مورد تحلیل آماری قرار گرفت. 05/0p< به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.یافته ها: پس از سیمان شدن نمونه ها، اندازه گیری شاخص ها در وضعیت sciw نشان داد که فقط شاخص l بین تمام گروهها به جز گروه اول و سوم معنی دار بود. در وضعیت scew تمام شاخص ها اختلاف معنی داری نشان دادند؛ در وضعیت scib، e بین گروه دوم و سوم معنی دار نبود. شاخص h، بین گروه اول و سوم و c بین هر سه گروه نیز معنی دار نبود. در وضعیت sceb، e بین گروه دوم و سوم اختلاف معنی دار نداشت. نتیجه گیری: براساس نتایج آماری، shade modifier نتوانسته است رنگ نمونه های گروه مورد را به طور کامل با رنگ نمونه های گروه شاهد همرنگ کند؛ اما تفاوت رنگ این دو گروه از نظر چشمی در محدوده قابل قبولی قرار دارد؛ به همین دلیل کاربرد مواد shade modifier در زیر ترمیم های ونیر می تواند دندانپزشک را در اصلاح رنگ ترمیم بر روی دندانهای تغییر یافته یاری دهد.